Стохастички-генерирани мисли

„Сеуште не разбирам како скептиците не изумреле, давајќи му ја моќта на разумот, кога сета наука и должи на ингениозната интуиција како творечки елемент и трудољубувоста, како целосно противење на човечката природа. Разумот е само алатка за проверка на овие вистини, но тој не е достоен да му се припише толкава заслуга, дотаму што, тој не може да поднесе толкава одговорност.“

„Филозофијата не е мртва, таа штотуку открива едно од своите нови бледи лица. Дури и научниците почнаа да сфаќаат дека иамат свест. Се чувствува вкусот на новите погледи како озонот кој се пушта под тежината на облаците. Она море Ниче го гледаше од премногу далеку, тој не виде колку е разнобојно, но сепак знаеше колку храброст треба за човек да се нурне во него. Тој сети дека човек само движејки се низ идеите може да живее во тоа море полно отрови и цветови, па дури и во најголемата екстаза ја сети болката кога еден човек ја отвора вратата кон сите светови. Знаеше тој колку многу мудроста е потребна за да го слушаш здивот на ветрот, бидејќи тој не ја носи само својата сила...“