Интроспекција еп.1 ... Збогување со умот, и Оне за дрогата

„Како најбрзо да се излечи јадеж во умот, ќе го извадиш умот“
Темнино, длабоко чувствувам дека ќе се соочам со твоето црвено лице повторно, та ти од крвта си. Зарем е возможно да се всукувам без бледилото на сомнежот? Ќе дојде ден кога времето ќе ги запре своите стрели кон моето тело и часовникот ќе престане да чука против мислите; Само нека живее тој момент подолго во „суровиот реалне свет“, да не се ужаснувам од сомнежот на идентитетот во најдлабокиот слој на личноста, правејќи ги нејзините темели нестабилни за навек. Сега кога сум на полпат, со лицето свртено кон таа празнина која никогаш не исчезнува, гледам колку површно е сфаќањето за дрогите. Глупаво е да се рече дека тие го креираат потенцијалот и ја стимулираат интелегенцијата, тоа е невозможно по хемиски пат, тоа е само возможно со помош на свеста, бидејќи и самите генијални идеи се смели подвизи на свеста, но не онакви лесни и будалести какви што дрогата ги прави. Дрогата е можеби само начин да го избегнеш разумот во моменти кога тој е надвор од својата сфера.

Прибелешка: Оне е спротивно од Ода.